Sonuçları Nature hakemli bilim mecmuasında yayınlanan yeni bir araştırma, taraklı denizanası olarak bilinen deniz canlısının, karmaşık bir hudut sistemine sahip olmasına karşın dünyadaki birinci çok hücreli canlıların hangileri olduğuna ve nasıl göründüklerine ait sorunun cevabı olabileceğini ortaya koydu.
Science Alert’ün aktardığına nazaran, bilim insanları yıllardır, Latince ismi “Porifera” olan ve kolay bir anatomiye sahip olan süngerlerin kelam konusu ‘ilk’ unvanına en yakın canlılar olduğunu düşünse de ABD’nin Californiya Üniversitesi’nden moleküler biyolog Daniel Rokhsar’ın da ortalarında bulunduğu grubun yaptığı çalışma, bu tezin çürütülebileceğini gösterdi.
GEN DİZİLERİNİN DÜZENLENİŞ BİÇİMLERİNİ KARŞILAŞTIRDILAR
Konuya ait açıklama yapan Daniel Rokhsar, “Tüm hayvanların en yakın ortak atası muhtemelen 600 yahut 700 milyon yıl evvel yaşamıştı. Yumuşak bedenli hayvanlar oldukları ve direkt bir fosil kaydı bırakmadıkları için neye benzediklerini bilmek zor” dedi.
Bunun üzerine çeşitli canlıları moleküler seviyede karşılaştıran araştırmacılar, daha evvel gen dizilerine odaklanan araştırmalardan farklı olarak bu canlıların genetik moleküllerini, yani kromozomlar üzerindeki gen dizilerinin düzenleniş biçimlerini karşılaştırıldı.
‘BU KEŞİF BİZİM İÇİN BİR İŞARET FİŞEĞİYDİ’
Araştırmalarında taraklı denizanaları, iki deniz süngeri, koanoflagellatlar ve amip olmak üzere iki tek hücreli hayvan ve daha çağdaş sayılan öbür hayvanlara yer veren araştırmacılar, süngerler ve daha çağdaş hayvanların tümünün, ender görülen bir kromozom füzyonu ve tekrar düzenleme süreci sonucunda ortaya çıkan özellikleri taşıdığını, ama bu özelliklerin genomları başka tek hücreli hayvanlara benzeyen taraklı denizanasında olmadığını gördü. Rokhsar, bu keşiflerinin kendileri için bir ‘işaret fişeği’ olduğunu söyledi.
Ekip bundan hareketle büyük olasılıkla evvel Latince ismi “Ctenophores” olan taraklı denizanalarının, akabinde da süngerlerin ortaya çıktığı sonucuna vardı. Buna nazaran, süngerler de daha sonra yeni karışık kromozom dizilimlerini kendi soyundan gelen hayvanlara aktarmaya başlamıştı. Bu durumun ise taraklı denizanalarında kelam konusu özelliklerin neden görülmediğini açıkladığı sonucuna varıldı.
‘EVRİMSEL OLMAYAN PARMAK İZLERİ HÂLÂ DURUYOR’
Araştırmayı yapan takımdan olan Avusturya’nın Viyana Üniversitesi’nden biyoinformatik uzmanı Darrin Schultz, “Bu eski evrimsel olayın parmak izleri, yüz milyonlarca yıl sonra hayvanların genomlarında hâlâ bulunuyor” bilgisini paylaştı.
Araştırmanın ‘hayvanları neyin hayvan yaptığını anlamamız için bağlam sağladığını’ da belirten Schulz, “Bu araştırma, etraflarını nasıl algıladıkları, nasıl yedikleri ve nasıl hareket ettikleri üzere hepimizin paylaştığı temel fonksiyonları anlamamızı sağlayacak” açıklamasında bulundu. (DIŞ HABERLER)